Vida Ognjenović

Vida Ognjenović

emeritus

Uža naučna odnosno umetnička oblast:
Umetnost

Predmeti:
Gluma

Književnica, rediteljka i diplomata Vida Ognjenović diplomirala je na katedri za opštu književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu, kao i na Odseku za režiju beogradske Akademije za pozorište, film i televiziju. Postdiplomske studije započela je u Parizu na Sorboni, a magistarski rad iz teorije i prakse odbranila je na Univerzitetu u Minesoti.

Tokom svoje karijere Vida Ognjenović bila je angažovana kao asistent na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, a kao profesor predavala je i na univerzitetima u Los Anđelesu i Čikagu, dok je kao gostujući predavač obišla sve veće univerzitete u SAD. Režirala je oko stotinu pozorišnih predstava, i veliki broj televizijskih i radio drama po sopstvenim tekstovima koje su doživele izuzetan uspeh.

  • Nagrada Prosvete za knjigu godine;
  • Andrićeva nagrada za pripovetku;
  • nagrada Branko Ćopić za prozu;
  • nagrada Laza Kostić za roman;
  • nagrada za prozu Paja Marković Adamov;
  • nagrada za prozu Romanda Serbika;
  • nagrada za književno delo Stefan Mitrov Ljubiša;
  • nagrada Statueta Joakim Vujić;
  • nagrada Kočićevo pero 2011. za roman „Posmatrač ptica“;
  • nagrada Kočićeva knjiga 2011. za životno delo;
  • Svetska nagrada za humanizam 2012. koju dodeljuje Ohridska akademija za humanizam;
  • Prozart – međunarodno priznanje za autorski doprinos razvoju balkanske književnosti na festivalu PRO-ZA Balkan u Skoplju.
  • Zbirka pripovedaka “Otrovno mleko maslačka”, (Prosveta, Beograd, 1994.)
  • “Stari sat” (Prosveta, Beograd, 1996.),
  • “Najlepše priče Vide Ognjenović” (Prosveta, Beograd, 2001.), roman “Kuća mrtvih mirisa” (Prosveta, Beograd, 1995.)
  • “Melanholične drame” (SKZ, Beograd, 1991.),
  • “Devojka modre kose” (Ars dramatika, Beograd, 1994.),
  • “Setne komedije” (SKZ, Beograd, 1994.),
  • “Mileva Ajnštajn”, kao i sabrane drame u tri knjige “Drame I, II, III” (Stubovi kulture, 2000., 2001., 2002).